خاطرات عشقم در وب

زندگی تصویریست! قلم و کاغذ و رنگش از توست. قلمت را بردار و به نقاشی آن همت کن! گاه گاهی دو سه گامی به عقب پای گذار و تماشایش کن. گر پسندیدی آن, حرفی نیست. غیر از آن بود , هنوز , کاغذ و رنگ و قلم در کف توست... تا زمانی باقیست قلمت را بردار و به رنگی خوش تر روشن و روشن تر نقش دیگر انداز و به پیکار سیاهی پرداز.   ...

خدایا... از بد بودن آدمهایت شکایت داشتم به درگاهت... اما شکایتم را پس میگیرم... من نفهمیدم فراموش کردم که بدی را خلق کردی تا هر زمان که دلم گرفت از آدمهایت نگاهم به تو باشد گاهی فراموش میکنم که وقتی کسی کنار من نیست معنایش این نیست که تنهایم... معنایش این است که همه را کنار زدی تا خودم باشم و خودت... با تو تنهایی معنا ندارد دوستت دارم , خدای خوب من! ...